-
1 memini
mĕmĭni, isse, v. n. [Sanscr. man, think; upaman = Gr. hupomenein, await; Gr. men- in menô, Mentôr; man- in mainomai, mantis; mna- in mimnêskô, etc.; cf.: maneo, moneo, reminiscor, mens, Minerva, etc.], to remember, recollect, to think of, be mindful of a thing; not to have forgotten a person or thing, to bear in mind (syn.: reminiscor, recordor); constr. with gen., with acc. of the person and of the thing, with de, with a rel.-clause, with ut, with cum; with the acc. and inf. (usually the inf. pres., sometimes the inf. perf.; class.).1.With gen.:2.vivorum memini,
Cic. Fin. 5, 1, 3:constantiae tuae,
id. Fam. 13, 75, 1:leti paterni,
to be mindful of, not forget to revenge, Val. Fl. 1, 773.—With acc.:3.suam quisque homo rem meminit,
Plaut. Merc. 5, 4, 51:praecepta facito ut memineris,
id. Mil. 4, 4, 1:officium suum,
id. Trin. 3, 2, 71:omnia meminit,
Cic. Ac. 2, 33, 106:Cinnam memini,
id. Phil. 5, 6, 17:numeros,
Verg. E. 9, 45.—With ellips. of acc.:neque adeo edepol flocci facio, quando egomet memini mihi (sc. nomen),
Plaut. Trin. 4, 2, 73.—With de:4.de pallā memento,
Plaut. As. 5, 2, 84:de Herode,
Cic. Att. 15, 27, 3; Juv. 11, 81.—With a rel.-clause:5.meministi, quanta hominum esset admiratio,
Cic. Lael. 1, 2.—With ut:6.meministin', olim ut fuerit vestra oratio?
Ter. Phorm. 1, 4, 47; Col. 11, 2, 55.—With cum:7.memini, cum mihi desipere videbare,
Cic. Fam. 7, 28, 1.—With acc. and inf.(α).With pres. inf. (so usually of the direct memory of an eyewitness): memini me fiere pavum, Enn. ap. Don. ad Ter. And. 2, 5, 18 (Ann. v. 15 Vahl.):(β).memini Catonem mecum disserere,
Cic. Lael. 3, 11:memini Pamphylum mihi narrare,
id. Verr. 2, 2, 4, § 32:memini te mihi Phameae cenam narrare,
id. Fam. 9, 16, 8; id. Deiot. 14, 38:meministis fieri senatusconsultum referente me,
id. Mur. 25, 57:mementote hos esse pertimescendos,
id. Cat. 2, 3, 5:memento mihi suppetias ferre,
Plaut. Ep. 5, 1, 51.—So impers. memento with inf., remember to, i. e. be sure to, do not fail to:memento ergo dimidium mihi istinc de praeda dare,
Plaut. Ps. 4, 7, 66:ei et hoc memento (sc. dicere),
id. Merc. 2, 2, 11:dextram cohibere memento,
Juv. 5, 71.—With inf. perf. (so usu. when the subject is not an eye-witness;8.esp. with second and third persons of memini): peto, ut memineris. te omnia mihi cumulate recepisse,
Cic. Fam. 13, 72, 2:meministis me ita distribuisse initio causam,
id. Rosc. Am. 42, 112:memineram... divinum virum... senile corpus paludibus occultasse demersum,
id. Sest. 22, 50:memini gloriari solitum esse Q. Hortensium, quod, etc.,
id. Fam. 2, 16, 3: memento me, [p. 1130] son de meā, sed de oratoris facultate dixisse, id. de Or. 1, 17, 78.— Poet., of inanim. things:meminit lēvor praestare salutem,
Lucr. 4, 153, Luc. 5, 109.—Absol., memini et scio, Plaut. Curc. 3, 1, 14:II.recte meministi,
your recollection is accurate, id. Ps. 4, 7, 57.—Transf., to make mention of, to mention a thing, either in speaking or writing (rare but class.):meministi ipse de exsulibus,
Cic. Phil. 2, 36, 91:neque omnino hujus rei meminit us quam poëta ipse,
Quint. 11, 2, 16: Achillam, cujus supra meminimus. Caes. B. C. 3, 108, 1:sed tu, qui hujus judicii meministi, cur oblitus es illius,
Plin. Ep. 1, 5, 13; Col. 1, 1, 13: meminerunt hujus conjurationis Janusius Geminus in historia. M. Bibulus in edictis. Suet. Caes. 9; id. Gram. 11.—Hence. mĕmĭnens, entis, P. a., mindful (ante- and post-class.): meminens corde volutat, Liv Andr ap Prisc. p. 922 P.:aevi, quod periit. meminens,
Aus. Prof. 2, 4:meminens naturae et professionis oblitus,
Sid. Ep. 4, 12. -
2 obliviscor
oblīviscor, lītus (archaic inf. obliscier. Att. Tr. 190; 488), 3, v. dep. [ob and livor, q. v.; livēre, to become dark; hence, to have the mind darkened, forget], to forget; constr. with gen. of pers. and with gen. or acc. of thing; less freq. with inf. or a rel.clause (class.; cf. dedisco).(α).With gen. of person:(β).vivorum memini, nec tamen Epicuri licet oblivisci,
Cic. Fin. 5, 1, 3: nescio hercule, neque unde eam, neque quorsum eam;ita prorsum oblitus sum mei,
I have so completely forgotten myself, been lost in thought, Ter. Eun. 2, 3, 15:regisque ducumque meique,
Ov. M. 13, 276:dum tu ades, sunt oblitae sui,
Cic. Fam. 9, 12, 1:nec oblitus sui est Ithacus discrimine tanto,
was not forgetful of himself, untrue to his nature, Verg. A. 3, 629; cf. Val. Fl. 3, 664: sui, to forget one's self, know nothing of one's former self, sc. after death, Sen. Herc. Fur. 292; also, to forget one's self in a character represented or assumed:tamquam in eo tragoediae argumento sui oblitus tantum Catonem cogitāsset,
Tac. Or. 2. —With gen. of thing:(γ).meminens naturae et professionis oblitus,
Sid. Ep. 4, 12:nec umquam obliviscar noctis illius, etc.,
Cic. Planc. 42, 101; cf.:oblivisci temporum meorum,
id. Fam. 1, 9, 8:ut nostrae dignitatis simus obliti,
id. ib. 1, 7, 7:veterumque oblitus honorum,
Ov. M. 7, 543; Just. 4, 2, 5:oblivisci veteris contumeliae, recentium injuriarum,
Caes. B. G. 1, 14:controversiarum ac dissensionum,
id. ib. 7, 34:pristini instituti,
id. B. C. 3, 57:offensarum,
Tac. H. 2, 1:tot exemplorum,
Quint. 9, 2, 86.—With acc. of thing:(δ).qui quod dedit id ob litust datum,
Plaut. Truc. 2, 1, 24:officium meum,
id. Cas. 1, 1, 16:injurias,
Cic. Cael. 20, 50; cf.:artificium obliviscatur,
id. Rosc. Am. 17, 49:res praeclarissimas,
id. Mil. 23, 63:totam causam,
id. Brut. 60, 218:haec tam crebra Etruriae concilia,
Liv. 5, 5, Drak. N. cr.:ut alia obliviscar,
Cic. Rosc. Am. 31, 87.—With acc. of person:obliti sunt Deum,
Vulg. Psa. 105, 21; 49, 22.—With inf.:(ε).oblita pharetram tollere,
Ov. M. 2, 439:suas quatere pennas,
id. ib. 4, 676: dicere aliquid. Ter. And. 5, 1, 22:obliviscor, Roscium et Cluvium viros esse primarios,
Cic. Rosc. Com. 17, 50.—With a rel.clause:b.in scriptis obliviscebatur, quid paulo ante posuisset,
Cic. Brut. 60, 218.—Poet., transf., of things:c.saeclis obliviscentibus,
i. e. causing forgetfulness, Cat. 68, 43:oblito pectore,
id. 64, 207: pomaque degenerant sucos oblita priores, forgetting, i. e. being deprived of losing, Verg. G. 2, 59; imitated by Col. poët. 10, 408.—Prov.:d.oblivisci nomen suum,
to forget one's own name, to have a bad memory, Petr. 66.—Part. fut. pass.:► In Pass.oblitusque meorum, obliviscendus et illis,
Hor. Ep. 1, 11, 9:obliviscendi stratiotici,
Plaut. Mil. 4, 8, 49.signif. ( poet. and late Lat.):post emancipationem in totum adoptivae familiae obliviscuntur,
Dig. 23, 2, 60, § 6:oblita carmina,
Verg. E. 9, 53; Val. Fl. 2, 388:oblitos superūm dolores,
id. 1, 791:suis hominibus oblitus,
August. Mus. 4, 4. -
3 devoro
dē-vŏro, āvi, ātum, 1, v. a., to swallow, swallow down, gulp down, devour (class.; esp. freq. in transf. signif.—for syn. cf.: edo, comedo, vescor, pascor, mando).I.Lit., of the physical act:II.id quod devoratur,
Cic. N. D. 2, 54, 135:ovum gallinaceum integrum,
Cato R. R. 71: laseris paululum, [p. 567] Cels. 4, 4, 4:salivam suam,
id. 2, 6, 98;lapides,
Plin. 8, 10, 10, § 29:succum,
id. 20, 23, 98, § 260:fumum,
id. 26, 6, 16, § 30 et saep.—Transf.A.Of inanimate subjects, to swallow up, ingulf, absorb:B.devorer telluris hiatu,
Ov. H. 3, 63:terra devoravit montem,
Plin. 2, 91, 93, § 205:vel me Charybdis devoret,
Ov. Tr. 5, 2, 74:terras devorant aquae,
Plin. 31, 1, 1, § 2:sol aquas devorans,
id. 20 prooem. §1: ne rotae devorarentur (viarum mollitudine),
Vitr. 10, 6.—To seize upon greedily or hastily, to swallow eagerly, to devour: meretricem ego item esse reor, mare ut est;C.quod des, devorat,
Plaut. Truc. 2, 7, 16:spe et opinione praedam,
Cic. Verr. 2, 1, 51; cf.:spe devoratum lucrum,
id. Fl. 24; and:regis hereditatem spe,
id. Att. 1, 16, 10:aliquid oculis,
Just. 21, 5, 6; cf.:spectat oculis devorantibus draucos,
Mart. 1, 97; cf. infra III. B.—To swallow down, repress, suppress, check: verborum pars devorari solet, to be swallowed, i. e. only half pronounced, Quint. 11, 3, 33; so, verba, Sen. de Ira, 3, 14 fin.; cf.D.lacrimas,
i. e. to repress, Ov. F. 4, 845; id. M. 13, 540:gemitus,
Sen. Ep. 66 med. —Of property, to consume, to waste, = exhaurire:2.omnem pecuniam publicam,
Cic. Verr. 2, 3, 76; id. Phil. 13, 2, 3; id. Pis. 21.—And with a pers. object: Si. Jamne illum comesurus es? Ba. Dum recens est, Dum datur, dum calet, devorari decet, Plaut. Ps. 4, 7, 26; id. As. 2, 2, 71; cf.: ut hominem devorari, cujus patrimonium consumitur, Quint. 8, 6, 25.—Trop., to consume, destroy:III.devorent vos arma vestra,
Just. 14, 4, 14; cf.:aquilarum pinnae reliquarum alitum pinnas devorant,
Plin. 10, 3, 4, § 15:vox devoratur,
i. e. is swallowed up, lost, id. 11, 51, 112, § 270: devoravi nomen imprudens, swallowed, i. e. I have lost, utterly forgotten, Plaut. Trin. 4, 2, 63: devorato pudore, Ap. M. 9, p. 225.—Trop.A.To swallow any thing unpleasant, i. e to bear patiently, to endure:B.hominum ineptias ac stultitias,
Cic. Brut. 67, 236; so,molestiam paucorum dierum,
id. Phil. 6, 6, 17:taedium illud,
Quint. 11, 2, 41: bilem et dolorem, Tert. Res. carn. 54.—To accept eagerly, enjoy:C.quid tibi faciam qui illos libros devorasti,
Cic. Att. 7, 3, 2:os impiorum devorat iniquitatem,
Vulg. Prov. 19, 28:auscultate et mea dicta devorate,
Plaut. As. 3, 3, 59; cf.:orationem dulcem (aures),
id. Poen. 5, 2, 9:verbum ipsum (voluptatis),
id. Sest. 10, 23.—ejus oratio, nimia religione attenuata, a multitudine et a foro devorabatur, qs. swallowed but not digested (i. e. heard without being understood), Cic. Brut. 82, 283. -
4 mano
māno, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [prob. for mad-no; Sanscr. madas, drunkenness; Gr. madaros, flowing; cf.: madeo, madidus; also Gr. manos], to flow, run, trickle, drop, distil, etc.I.Lit.(α).Neutr.: manat omni corpore sudor, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 399); cf.:(β).manat item nobis e toto corpore sudor,
Lucr. 6, 944:gelidus toto manabat corpore sudor,
Verg. A. 3, 175:tepidae manant ex arbore guttae,
Ov. M. 10, 500:fons manat,
id. ib. 9, 664:cruor,
id. ib. 13, 887:lacrima,
Hor. Ep. 1, 17, 59:sanies,
id. C. 3, 11, 19:Herculis simulacrum multo sudore manavit,
dripped with much sweat, Cic. Div. 1, 34, 74:signa Lanuvii cruore manavere,
dripped with gore, Liv. 23, 31, 15:cultrum ex volnere extractum manante cruore prae se tenens,
Liv. 1, 59, 1:alvei manantes per latera et fluctu superurgente,
leaking through the joints of the side, Tac. A. 2, 23:longā manantia labra salivā,
Juv. 6, 623.—Act., to give out, shed, pour forth:B.Indica gemma in attritu sudorem purpureum manat,
gives out, Plin. 37, 10, 61, § 170:lacrimas marmora manant,
Ov. M. 6, 312.— Poet.: fidis enim manare poëtica mella Te solum, to distil poetic honey, i. e. to be a poet, Hor. Ep. 1, 19, 44.—Transf., of things not fluid, to flow, diffuse or extend itself, to spread:II.aër, qui per maria manat,
Cic. N. D. 1, 15, 40:sonitus per aures,
Lucr. 6, 927:multa a luna manant, et fluunt,
Cic. N. D. 2, 19, 50:manat dies ab oriente,
Varr. L. L. 6, § 4 Müll.: manare solem antiqui dicebant, cum solis orientis radii splendorem jacere coepissent, Paul. ex Fest. p. 158 Müll.—Trop., to diffuse or extend itself, to spread, get abroad:B.cum malum manaret in dies latius,
daily spreads farther, Cic. Phil. 1, 2, 5; cf.:malum manavit per Italiam,
id. Cat. 4, 3, 6:manat tota urbe rumor,
Liv. 2, 49:manat et funditur disserendi ratio per omnes partis sapientiae,
Cic. Tusc. 5, 25, 72:cum tristis a Mutina fama manaret,
id. Phil. 4, 6, 15:nomen usque ad Pythagorae manavit aetatem,
id. ib. 5, 3, 8:fidei bonae nomen manat latissime,
id. Off. 3, 17, 70:manavit ea benignitas ex urbe etiam in castra,
Liv. 24, 18.—Esp., to flow, spring, arise, proceed, emanate, have its origin, originate from any thing:C.peccata ex vitiis manant,
Cic. Par. 3, 1, 22:omnis honestas manat a partibus quattuor,
id. Off. 1, 43, 152:ab Aristippo Cyrenaica philosophia manavit,
id. de Or. 3, 17, 62:unde omnia manant, videre,
id. ib. 3, 2, 27.—To escape, be forgotten:omne supervacuum pleno de pectore manat,
Hor. A. P. 337.
См. также в других словарях:
have — I [[t]həv, STRONG hæv[/t]] AUXILIARY VERB USES ♦ has, having, had (In spoken English, forms of have are often shortened, for example I have is shortened to I ve and has not is shortened to hasn t.) 1) AUX You use the forms have and has with a… … English dictionary
forgotten — for|got|ten1 [fəˈgɔtn US fərˈga:tn] v the past participle of ↑forget forgotten 2 forgotten2 adj [usually before noun] that people have forgotten about or do not pay much attention to ▪ a forgotten corner of the churchyard … Dictionary of contemporary English
Not Forgotten (film) — Not Forgotten Directed by Dror Soref Produced by Donald Zuckerman Dror Soref … Wikipedia
Forgotten Realms (comics) — Forgotten Realms Publication information Publisher DC Comics Schedule Monthly (concluded) … Wikipedia
Not All Dogs Go to Heaven — Family Guy episode Stewie with the Star Trek: The Next Generation cast … Wikipedia
Forgotten Ellis Island (film) — Forgotten Ellis Island is a documentary film directed by Lorie Conway and narrated by Elliot Gould. It is also a book by Lorie Conway, published by Smithsonian Books 2007. The film took 9 years to produce and was supported by three grants from… … Wikipedia
Not Forgotten Association — Formation 1919 Legal status charity Purpose/focus Entertainment to ex service people Headquarters London Region served United Kingdo … Wikipedia
Not Forgotten (Angel novel) — Not Forgotten 1st edition cover … Wikipedia
Forgotten Realms: Demon Stone — Developer(s) Stormfront Studios Zono Inc. Publisher(s) At … Wikipedia
Forgotten Realms — The Forgotten Realms second edition logo Des … Wikipedia
Forgotten One (comics) — Superherobox| caption =Cover art for Eternals (vol 2) #5. Art by Daniel Acuסa. character name = Gilgamesh real name = Unrevealed publisher = Marvel Comics debut = Eternals #13 (July, 1977) creators = Jack Kirby alliances = Eternals Avengers… … Wikipedia